علی فرهمندفر - گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان، گیلان، ایران
دانیال قوی فکر - گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان، گیلان، ایران
سیدیاسین موسوی - گروه مهندسی عمران، دانشگاه گلستان، دانشکده فنی-مهندسی، گرگان، ایران

یکی از مهمترین عوامل آلودگی محیط زیست تولید سیمان و یکی از عوامل آسیب به سازه های بتن آرمه قرارگیری آن ها در معرض دماهای بالا می باشد. مطالعات گذشته نشان می دهند که طریقه خنک نمودن بتن پس از قرارگیری در معرض درجه حرارت های بالا تاثیر چشمگیری بر خواص مکانیکی و دوام آن خواهد گذاشت. این شرایط خنک کنندگی شامل آب پاشی، اسپری آب، خنک شدن در معرض هوای آزاد و ... می باشد. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد بتن حاوی زئولیت در مقابله با درجه حرارت های بالا تحت تاثیر شرایط مختلف خنک کنندگی می باشد. برای دستیابی به اهداف این پژوهش در مجموع ۵ طرح اختلاط مختلف ساخته شده است. در نمونه های ساخته شده، از زئولیت با درصد های مختلف وزنی (۵-۲۰ درصد) به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مصرفی در طرح اختلاط استفاده شده است. در این پژوهش مقاومت فشاری ۲۸ روزه نمونه ها قبل از قرار گرفتن در معرض حرارت و همچنین مقاومت فشاری نمونه ها پس از قرارگیری در کوره با دمای ۲۰۰ و ۴۰۰ درجه سانتی گراد برای دو حالت مختلف خنک سازی در هوای آزاد با دمای عادی و روش آب پاشی، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهند در حالت کلی نمونه هایی که پس از خارج شدن از کوره در هوای آزاد و شرایط عادی خنک شده اند، مقاومت فشاری مطلوب تری را نسبت به نمونه های خنک شده به روش آب پاشی نتیجه داده اند.

بتن، زئولیت، حرارت بالا، شرایط مختلف خنک کنندگی، مقاومت فشاری