تاثیر رویکرد آموزشی حس بازی بر تصمیم گیری، حمایت و اجرای مهارت های بسکتبال در دانش آموزان دختر

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رویکرد آموزشی حس بازی بر تصمیم گیری، حمایت و اجرای مهارت های بسکتبال در دانش آموزان دختر بود. روش ها: جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهرستان ارومیه بودند که تعداد چهل نفر از آن هایی که قبلا سابقه بازی بسکتبال نداشتند و از نظر جسمانی سالم بودند با میانگین سنی (۳±۰۶/۱۳) به صورت تصادفی در گروه های مورد نظر (گروه سنتی و گروه حس بازی، هر گروه بیست نفر) قرار گرفتند. روش پژوهش از نوع پیش آزمون و پس-آزمون بود و اطلاعات به صورت میدانی و از طریق آزمون های مهارتی بسکتبال ایفرد و ابزار سنجش عملکرد بازی جمع آوری شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که دانش آموزان در یادگیری مهارت های پایه به روش سنتی بهتر بوده اند اما در مورد مولفه های تصمیم گیری و حمایت گروه حس بازی به طور معناداری بهتر از گروه سنتی بود. نتیجه گیری: به طور کلی رویکرد مبتنی بر حس بازی کارآمدی بهتری در توسعه عملکرد بازی نشان داد و یافته ها پیشنهاد می کند که استفاده از فرآیند پرسش و پاسخ در قالب بازی های تعدیل شده روش تمرینی مناسبی برای پیشبرد عملکرد بازی در دانش آموزان هستند.

Keywords:

حس بازی , آموزش غیرخطی , راهبردهای بازی