امیر محمدی - Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran
علی احمد آقاپور - Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
سپیده نعمتی - Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran
سیما کریم زاده - Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran

مقدمه: در بین محصولات جانبی ناشی از کلرزنی آب، تری­هالومتان (THMs)  به عنوان محصول سرطانزای عمده شناخته شده است که پیش ساز اصلی آن ترکیبات هیومیکی می باشد. هدف این مطالعه بررسی قابلیت حذف پیش­سازهای تری­هالومتان توسط ترکیبات  Al+۳ و  Fe +۳ از آب رودخانه شهرچای ارومیه بوده است. روش  بررسی: این مطالعه به صورت تجربی انجام شده است. آزمایشات در راکتور ناپیوسته جار تست در مقادیر مختلف pH ، Al+۳ و  Fe +۳ انجام گرفت مقادیر THMs هم تحت شرایط بهینه حذف اندازه گیری شد. یافته ها: دوز بهینه کلروفریک، الوم و PACl برای حذف ترکیبات هیومیکی به ترتیب۱۰، ۳۰ و mg/L۲۰ به دست آمد که کلروفریک با راندمان حذف ۸۹ درصد بالاترین کارایی را داشته است و PACl با ۸۸ درصد و الوم با ۸۱ درصد در رتبه بعدی قرار داشتند ولی مقادیر شاخص جذب ویژه اشعه ماورای بنفش فقط برای کلروفریک کمتر از محدوده مجاز USEPA (کمتر ازL/mg m  ۲) به دست آمد. همچنین در شرایط بهینه مقادیر pH و تری هالومتان به ترتیب بالای ۷ و کمتر از ppb۵۰ حاصل شد نتیجه گیری: کلروفریک می تواند برای حذف اسید هیومیک رودخانه شهرچای ارومیه مورد استفاده قرار گیرد و شاخص جذب ویژه اشعه ماورای بنفش را به محدوده مجاز کاهش دهد ولی کاربرد نمک های الومینیوم امکان تشکیل THMs را افزایش می دهد. کلرزنی آب تصفیه شده با کلروفریک کاهش مقادیر تری هالومتان به محدوده مجاز USEPA (ppb<۸۰ ) را تایید نمود.

Drinking Water, Al+۳ and Fe+۳ compounds, THMs, آب شرب, ترکیبات Al+۳ و Fe +۳, تری­هالومتان