رابطه ی باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی: نقش واسطه ای هویت اخلاقی در اواخر نوجوانی و ظهور بزرگ-سالی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه­ ای هویت اخلاقی در رابطه­ ی میان باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی است.روش:  به همین منظور،۴۹۵ دانشجوی دختر و پسر دوره­ ی کارشناسی با میانگین سنی ۲۱ (اواخر نوجوانی و ظهور بزرگ­سالی) از دانشگاه­ های شهر تهران به روش تصادفی انتخاب شدند و به سیاهه ی باورهای اساسی(BBI)، مقیاس بهزیستی ذهنی(شامل مقیاس رضایت از زندگی و مقیاس های عاطفه­ ی مثبت و عاطفه­ ی منفی) و مقیاس هویت اخلاقی(MIQ) پاسخ دادند. یافته­ ها: یافته­ های تحلیل مسیر نشان داد که برازش مدل مورد نظر مناسب است. همچنین ضرایب مسیر حکایت از تاثیر غیرمستقیم باور به دنیای معنادار و دنیای نیک­ نهاد با واسطه­ ی عامل یک­پارچگی اخلاقی از هویت اخلاقی (از میان باورهای اساسی) بر بهزیستی ذهنی دارد. هم چنین نتایج پژوهش، فقدان نقش واسطه­ ای مولفه­ های هویت اخلاقی را در رابطه­ ی میان باور به حمایت دیگران، خود مطلوب و روابط مطلوب با بهزیستی ذهنی نشان می­دهد. نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد که هویت اخلاقی می­تواند میان برخی روابط باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی نقش واسطه­ داشته باشد.

Keywords:

Basic beliefs , Moral Identity , Subjective Well-being , Late Adolescence , Emerging adulthood , باورهای اساسی , هویت اخلاقی , بهزیستی ذهنی , اواخر نوجوانی و ظهور بزرگ­سالی