تاثیر آموزش مولفه های هوش هیجانی بر افزایش شادکامی دانشجویان دختر خوابگاهی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 124

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBS-12-1_009

تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1400

Abstract:

  مقدمه : هوش هیجانی از پنج مولفه درون فردی، بین فردی، انطباق پذیری، مدیریت استرس و خلق کلی تشکیل شده است . سطح پایین هوش هیجانی را می توان از طریق آموزش افزایش داد. محققان معتقدند که شادکامی، شامل حالت خوشحالی و یا سرور (هیجانات مثبت)، راضی بودن از زندگی و فقدان افسردگی و اضطراب (عواطف منفی) است.هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش هوش هیجانی بر افزایش شادکامی دختران خوابگاهی است.   روش بررسی : این پژوهش با روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده انجام شد . که دارای دو گروه است و هر دو گروه دو بار مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نخستین ارزیابی با اجرای یک پیش آزمون و دومین ارزیابی با اجرای یک پس آزمون صورت گرفت که گروه آزمایش مورد مداخله ۱۰جلسه آموزش مولفه های هوش هیجانی به مدت ۲ ساعت قرار گرفتند و باگروه کنترل مقایسه شدند . ۴۴۳ نفر از دانشجویان دختر خوابگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد در سال ۱۳۹۰ با روش نمونه گیری مناسب انتخاب شدند. در ادامه از بین دانشجویانی که نمره شادکامی آنها از میانه پایین تر بود ۶۰ نفر به طور تصافی انتخاب شدند (۳۰ نفر گروه کنترل و ۳۰ نفر گروه آزمایش).   یافته ها : تحلیل داده ها نشان می دهد که میانگین تفاضل نمرات شادکامی پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش با میانگین تفاضل نمرات شادکامی پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل تفاوت معنی دار دارد ( ۰۰۱ pهوش هیجانی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون شادکامی موثر بوده است. از سوی دیگر، تحلیل کوواریانس بر متغیر شادکامی با استفاده از نمره شادکامی پیش آزمون به عنوان متغیر کمکی و نمره شادکامی پس آزمون به عنوان متغیر وابسته برای دو گروه کنترل و آزمایش با رعایت فرض همگنی واریانس با استفاده از آزمون لون تفاوت معنی دار بین گروهها را نشان داد( ۰۰۱ pهوش هیجانی باعث می شود تا فرد، بهتر بتواند با مسایلی که ویژه محیط های خوابگاهی است، کنار آید و از شادکامی بالا تری برخوردار شود.  

Authors

محمد حسین فلاح

Islamic Azad University, Yazd,Iran

غلامعلی حیدری

Shahid Sadoughi University