پیش بینی تعهد زناشویی براساس جهت گیری مذهبی و سبک های زندگی در کارمندان متاهل

هدف: این مطالعه به منظور بررسی نقش جهت گیری مذهبی و سبک زندگی در تعهد زناشویی کارمندان متاهل شهر نهاوند، انجام گرفت. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع هبستگی می باشد. ۱۲۲ نفر از کارمندان شهرستان نهاوند، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت و راس، پرسش نامه سبک زندگی میلر و اسمیت و پرسشنامه تعهد زناشویی و جونز و نیز پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی به کار برده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون همچنین از روش رگرسیون استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین سبک زندگی و جهت گیری مذهبی با تعهد زناشویی رابطه معنادار وجود داشت. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان متغیرهای پیش بین، جهت گیری مذهبی بیشترین نقش را در پیش بینی تعهد زناشویی دارد و پس از آن سبک زندگی قرار دارد و در مجموع این دو متغیر در حدود ۰/۳۹ واریانس تعهد زناشویی را پیش بینی می کند. بحث: از آنجا که تعهد به عنوان یک تصمیم برای ادامه زندیگ زناشویی محسوب می شود لازم است به زوج ها کمک شود تا بدانند سبک زندگی و جهت گیری مذهبی مجموعه ای از مهارت هاست که می توانند آن را یادبگیرند و از این طریق تعهد و رضایت زناشویی را در خو تقویت کنند و در نتیجه به کیفیت زندگی زناشویی خود کمک کنند.

Keywords:

تعهد زناشویی , سبک زندگی , جهت گیری مذهبی