مهشید زمانی - کارشناسی ارشد، روان شناسی بالینی خانواده، گروه مطالعات بنیادین پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی
پریساسادات سیدموسوی - استادیار، گروه مطالعات بنیادین پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش روابط دلبستگی مادر در پیش بینی سازگاری مادرانه در دوران بارداری انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران بارداری بود که در ماه ششم تا نهم بارداری بودند و اولین بارداری خود را تجربه می کردند نمونه گیری به شکل در دسترس انجام گرفت؛ ۳۵۷ نفر پرسش نامه های خودارزیابی قبل از تولد و تجارب در روابط نزدیک را به شکل آنلاین پر کردند که پس از حذف مواردی که ملاک های ورود را برآورده نمی کردند تعداد ۳۱۷ نفر باقی ماندند؛ برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که اضطراب و اجتناب بالاتر در روابط دلبستگی پیش بینی کننده معناداری برای سازگاری کمتر مادر در دوران بارداری می باشد و بیشترین میزان رابطه خطی، بین نمره متغیر سازگاری مادرانه و نمره دلبستگی اجتنابی و اضطرابی به همسر برقرار است.

اجتناب، اضطراب، دلبستگی، سازگاری در بارداری