مقایسه سوگیری در تفسیر اطلاعات مبهم مرتبط با آسیب، سازگاری زناشویی رضایت جنسی همسران

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 211

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FAMILYRF09_138

تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400

Abstract:

درد مزمن پدیده ای چند وجهی است و نه تنها تحت تاثیر عوامل روانی فرد قرار می گیرد بلکه عوامل میان فرد مثل رابطه با همسر نیز روی آن اثر می گذارند و همچنین از آن تاثیر می پذیرد. از جمله عواملی که تحت تاثیر شرایط درد مزمن قرار می گیرد رابطه جنسی است. همچنین شناخت های ضمنی مرتبط با درد یعنس سوگیری های شناختی نه تنها در بیماران بلکه در مراقبان خانوادگی آن ها شکل می گیرد. هدف از انجام پژوهش بررسی تفاوت جمعیت عمومی با جمعیت بیماران و مراقبان بیماران درد مزمن در سوگیری تفسیری، رضایت جنسی و سازگاری زناشویی و همچنین بررسی رابطه سوگیری تفسیری با رضایت جنسی بیماران و همسران بود. ۳۰ زوج (۲۰ مراقب بود، ۱۰ زوج مراقب زن) که در آن یکی از افراد مبتلا به درد مزمن عضلانی اسکلتی بود نمونه پژوهش حاضر را تشکیل دادند. ۱۹ فرد متاهل (۹ نفر مذکر، ۱۰ نفر مونث) از افرادی که خود یا اعضای خانواده آن ها مبتلا به دردهای مزمن نبودند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. همسران بیماران و افراد گروه کنترل در تکلیف سناریوهای مبهم/غیرمبهم شرکت نمودند. همچنین همسران و بیماران به پرسشنامه های تخمین شدت درد، فاجعه سازی درد، ناتوانی ناشی از درد، سازگاری زناشویی، رضایت جنسی و افسردگی، اضطراب و استرس پاسخ دادند. گروه کنترل نیز به پرسشنامه های فاجعه سازی درد، سازگاری زناشویی و رضایت جنسی پاسخ دادند. نتایج نشان داد همسران افراد مبتلا به درد مزمن در تفسیر سناریوهای مبهم منفی تر عمل می کنند. همچنین سوگیری تفسیری مثبت و منفی روی شاخص های زوجی شامل رابطه جنسی و توافق روی ناتوانی ناشی از درد بیمار نقش دارد. با توجه به یافته های این پژوهش می توان درمان های متمرکز بر زوج به جای فرد برای مدیریت درد مزمن طراحی کرد. به طور ویژه با توجه به نتایج این پژوهش درمان های آتی می توانند روی اصلاح سوگیری شناختی مراقبان بیماران مبتلا به درد مزمن تمرکز کنند.