مجید شهریاری - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
ماشاء اله سالارپور - استادیار و عضو هیئت علمی گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل، زابل، ایران
مجتبی داورپناه - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
محمدجواد مهدی زاده راینی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

به طورکلی اولین برنامه برای رسیدن به مدیریت پایدار را می توان اقداماتی در جهت حفظ منابع طبیعی وجلوگیری از تخریب محیط زیست و مراتع دانست. این تحقیق باهدف بررسی تاثیر دانش بومی (تجربیات) و دانشنوین در مدیریت پایدار مراتع در شهرستان نیمروز با استفاده از روش نمونه گیری تحقیقات غیرآزمایشی و بااستفاده از فرمول کوکران محاسبه شد با حجم نمونه ۲۴۹ نفر با استفاده از نرم افزار SPSSv۲۴ انجام شد. نتایج تجزیه واریانس رگرسیون نشان دهنده تاثیر معنی دار متغیر بهره برداری سنتی بر پایداری مراتع بوده و میتوان گفت بااحتمال ۹۹ درصد روش های سنتی بهره برداری بر پایداری مراتع تاثیر دارند. همچنین نتایج حاصل از آزمونرگرسیون جهت بررسی رابطه بهرهبرداری نوین از مراتع بر پایداری مراتع نشان میدهد که با توجه به میزان آنحدودا ۹ درصد از کل تنوع (واریانس) متغیر وابسته (پایداری مراتع) توسط بهره برداری نوین توجیه شده است؛ کهدر این میزان مقدار قابل توجهی نمی باشد و نشان دهنده عدم تاثیر بهرهبرداری نوین بر پایداری مراتع شهرستاننیمروز می باشد. جهت پیاده سازی مدیریت دانش بومی و نوین در منطقه موردمطالعه مطابق نتایج پژوهش که نشانمی دهد بهره برداران در بهره برداری از مراتع کمتر به شیوه های توصیه شده از سوی کارشناسان توجه داشته، لذا بایددر برنامه های مرتع داری از تجربیات مرتع داران منطقه استفاده نمود و ضمن آموزش شیوه های نوین که همراستا بارفع نیازهای بهره برداران می باشد به خواسته های آنها نیز توجه به عمل آید.

دانش بومی، نوین، مدیریت پایدار منابع، شهرستان نیمروز، تحلیل همبستگی