کاربرد روش های دورسنجی و منطق فازی برای شناسایی تراورتن های منطقه آبگرم قزوین

   در بررسی حوزه زمین گرمایی منطقه آبگرم قزوین که با هدف شناسایی سازندهای تراورتن و آثار دگرسانی آن ها انجام گرفته است، از تصاویر ماهواره Terra، سنجندهASTER  استفاده شد. عکس نقشه های ترکیبی با استفاده از روش نسبت گیری باندی و تحلیل طیفی مولفه های اصلی تولید و مکان هندسی هاله های دگرسانی (با منشاء گرمابی) معرفی شدند. نتایج مطالعات دورسنجی موید همیافتی رخساره های اکسیدی و هیدروکسیدی آهن با کانی های رسی است که از نقطه نظر ژئوشیمیایی، ملاک مناسبی برای تشخیص رخساره های گرمابی است. بدین ترتیب پس از تشکیل پایگاه داده های مکانی شامل گسل ها، خطواره های ساختمانی، سازندهای زمین شناسی و عکس نقشه های ASTER، مناطق مستعد تراورتن زایی شناسایی و برای تولید نقشه پیش داوری به روش فازی آماده شدند. برای تعیین درجه عضویت متغیرهای فازی از تابع Large استفاده شد. امتیازدهی تغییرات سازندی (ملاک های لیتولوژیکی) بر اساس تنوع سن و جنس آن ها انجام گرفت. همچنین برای وزن دهی معیارهای زمین ساختی (چگالی گسل ها) و تلفیق آن ها با تغییرات سازندی، از عملگر فازی And استفاده شده است. مطابق نتایج این تحقیق، بخشی از اطلاعات ساختاری و تحولات سازندی منطقه توسط نقشه های مغناطیسی استنتاج شده است که در تلفیق نهایی با معیارهای دورسنجی، زمین شناسی و زمین ساختی، امکان شناسایی هاله های دگرسانی مرتبط با کانی سازی تراورتن را به همراه درج اولویت اکتشافی آن ها به وسیله عملگر فازی گاما فراهم کرده است. بدین ترتیب اولین نقشه جامع تراورتن های منطقه آبگرم با استفاده از عکس نقشه ها، یافته های ژئوفیزیکی و زمین شناسی مطابق شکل ۱۵ ارایه شده است که در آن ارتباط مکانی آثار تراورتن زایی با رخنمون سنگ های آتشفشانی سنوزوییک در حومه شهر آبگرم مشاهده می شود.

Keywords:

آبگرم , منطق فازی , دگرسانی گرمابی , دورسنجی , تراورتن