حسن قنبرآبادی - مدرس، دانشکده فنی جاجرم، دانشگاه فنی وحرفه ای
محمود ترابی انگجی - دانشیار دانشکده فنی، دانشگاه تهران

معمولا در واحدهای تصفیه گاز، علاوه بر جذب H۲S درصد زیادی از CO۲ نیز جذب حلال می شود. جذب گاز CO۲در واحدهای پالایش گاز باعث اتلاف انرژی و موجب کاهش ظرفیت واحد بازیافت گوگرد می شود. وجود درصد بالای CO۲ در منطقه گازی سرخس (۶/۴۱ مول درصد درگازترش) و توجه به این مساله که اتلاف و تجزیه حلال های شیمیایی در واحدی که مقدار CO۲ درخوراک آن واحد بالاتر باشد، بیشتر است، بنابراین این تحقیق به عملکرد جذب CO۲ با مخلوط حلال فیزیکی و شیمیایی پرداخته است تا بتواند با بررسی عملکرد پارامترهایی از جمله دمای حلال، دبی حلال ، هرزرفت حلال، جایگزینی مناسب برای حلال MDEA در این پالایشگاه باشد. همچنین برای اعتبارسنجی این تحقیق، ب ه­طور همزمان شبیه­سازی واحد تصفیه گاز پالایشگاه سرخس با حلال پیشنهادی Sulfinol-M وحلال کنونی MDEA مورد مصرف در آن با داده­ های واقعی صنعتی با نرم ­افزارAspen Plus انجام شد. نتایج شبیه­ سازی با داده­ های واحد تصفیه گاز پالایشگاه سرخس معتبر است، نتایج نشان می­ دهد که برای تصفیه scmh ۱۷۳۰۰۰ گاز ترش که حاوی بیش از ۱۰ درصد از گازهای اسیدی است، در حال حاضر از حلال MDEA (با دبی حلال درگردش m۳/h  ۴۰۰-۴۸۰) با ترکیب نسبی%Wt MDEA ۴۰-۵۰ استفاده می­ شود، درحالی که در صورت جایگزینی حلال  Sulfinol-M(%wt H۲O ۲۰-۴۰،  % Wt  Sulfolane ۴۰-۵۰،% Wt  MDEA ۲۰-۴۰) ، دبی حلال در گردش به  m۳/h ۳۱۵-۴۲۰ برای مخلوط حلال Sulfinol-M کاهش می­ یابد، همچنین با توجه به قابلیت ترکیب نسبی این حلال، نتایج شبیه­ سازی نشان می­ دهد که با تغییر ترکیب نسبی حلال Sulfinol-M جذب گزینشی H۲S در حضور CO۲ مناسب تر است و مشکلات ناشی از درصد بالای CO۲ در خوراک واحد تصفیه گاز و اتلاف انرژی ناشی از این مورد نیز کاهش می­ یابد.

شبیه سازی, جذب CO۲, حلال Sulfinol-M, انرژی, جذب انتخابی, MDEA, Sulfolane, واحدتصفیه