زهره سرمد - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (شهر ری)، گروه زبان و ادبیات فارسی، تهران، ایران و عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، واحد لنگرود، دانشگاه آزاد اسلامی، لنگرود، ایران

جمشید یکی از ایزدان کهن هندوایرانی است که در وداها، اوستا و شاهنامه به صورت های مختلف نمودار شده است. این شخصیت کهن اساطیری در تحول تدریجی خود از عالم اسطوره وارد جرگه حماسه شده و از مرتبه خدایی نزول کرده و به صورت یکی از شاهان بزرگ در اوستا و شاهنامه درآمده است. داستان زندگی جمشید در اوستا، به اصل اسطوره ای خود نزدیک تر است و در شاهنامه، به واسطه تاثیر ناقلان مسلمان، تفکرات دینی و مذهبی خود شاعر، هماهنگی با خرد و اعتقاد جامعه، از صبغه حماسی بیشتری برخوردار است. با بررسی ابعاد شخصیتی جمشید در وداها، اوستا و شاهنامه می توان به نحوه تحول و وجوه اشتراک و افتراق او در آثار مذکور پی برد.

جمشید, اسطوره, حماسه, وداها, اوستا, شاهنامه, اشتراک, افتراق