سید رضا حسنی - پژوهشگر مدرسه ی فقهی امام محمد باقر علیه السلام

احمد بن محمد بن یحیی العطار از راویان معروفی است که با وجود نداشتن اصل و کتاب، در بسیاری از اسناد واقع در کتب اربعه حدیثی شیعه و همچنین کتاب های شیخ صدوق واقع شده است. او در کتب رجالی اصلی شیعه به صورت خاص توثیق نشده است؛ از این رو برای تصحیح روایات یادشده باید به توثیقات عامی که راجع به او مطرح شده است، تمسک جست. در نوشتار پیش رو با روش تحلیلی اجتهادی و با بهره گیری از مباحث استاد شب زنده دار، نگارنده به بررسی دوازده توثیق عام که راجع به این راوی، پرداخته است و پس از بررسی های لازم توسط ایشان، پنج وجه را برای اثبات وثاقت ایشان قبول شده است که عبارت اند از: ترضی شیخ صدوق، نیاز نداشتن به توثیق خاص به دلیل اشتهار، توثیق شهید ثانی، اعتماد اصحاب به طریق مشتمل بر او، وجود راوی در طریق برخی از راویان که علامه آن طریق را صحیح دانسته است.

احمد بن محمد بن یحیی, شیخ اجازه, اکثار روایت اجلا, توثیقات عامه, ترضی و ترحم