حسن بسکابادی - استاد گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نازگل بهگام - دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
فاطمه باقری - مربی گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، مشهد، ایران.

مقدمه: سپسیس نوزادی یکی از رایج ترین علت مرگ و میر نوزادان به شمار می آید. مطالعه حاضر با هدف بررسی جامع شیوع علائم بالینی، فاکتورهای خطر مادری و نوزادی سپسیس در نوزادان مبتلا به سپسیس قطعی بستری شده در بخش مراقبتهای ویژه انجام شد.روش کار: این مطالعه کوهورت گذشته نگر در سال ۹۰-۱۳۹۸ بر روی ۲۸۵ نوزاد بستری شده در بخش نوزادان بیمارستان قائم (عج) انجام شد. نوزادانی که کشت خون مثبت به علاوه حداقل یک علامت بالینی عفونت و یک علامت آزمایشگاهی داشتند، به عنوان سپسیس قطعی وارد مطالعه شدند. پس از تایید سپسیس در نوزادان بر اساس نتیجه کشت خون و نتایج آزمایشگاهی، چک لیست پژوهشگر ساخته حاوی مشخصات مادری، نوزادی و آزمایشگاهی نوزادان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون های تی مسقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه ۴۴/۳۵% از موارد به سپسیس زودرس و ۶۴/۶۶% به سپسیس دیررس مبتلا بودند. شایع ترین علت خطر جنینی سپسیس زودرس نوزادی، پره ترم (۸۶%) و شایع ترین عوامل خطر مادری سپسیس زودرس نوزادی، پارگی زودرس کیسه آب (۶/۱۹%)، پره اکلامپسی (۰۸/۱۵%)، هایپرتانسیون (۳۶/۷%)، کوریوآمنیوتیت (۶/۶%) و دیابت (۵۶/۴%) بود. طول مدت بستری در بیمارستان، مدت تهویه مکانیکی و طول مدت اکسیژن تراپی از عوامل خطر سپسیس دیررس بودند. شایع ترین علائم بالینی و آزمایشگاهی سپسیس شامل دیسترس تنفسی، کاهش فشارخون، افت SPO۲، آپنه، زردی، دیستاسیون شکمی، تاکی کاردی، تشنج، CRP بالا (۷۷%)، ترمبوسیتوپنی (۵۳%)، لوکوسیتوز (۳۸%)، اختلال انعقادی (۳۶%) و ESR بالا (۳/۲۲%) بودند.نتیجه گیری: شایع ترین ریسک فاکتور سپسیس زودرس نوزادی، تولد قبل از موعد و پارگی زودرس کیسه آب بود، لذا کنترل و حذف عوامل مستعد کننده نارسی و PROM ممکن است از بروز سپسیس نوزادی بکاهد. شایع ترین علامت بالینی، دیسترس تنفسی و شایع ترین علامت آزمایشگاهی، CRP مثبت بود.

سپسیس دیررس نوزادی, سپسیس زودرس نوزادی, علائم کلینیکی, فاکتورهای خطر, نوزاد