نیلوفر پیکری - استادیار، اپیدمیولوژی، معاونت آموزشی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
حمید اکبری - استاد، داروسازی، معاونت آموزشی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
سید حسن امامی رضوی - استاد، جراحی عمومی، معاونت آموزشی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
باقر لاریجانی - استاد، فوق تخصص غدد، مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تهران، تهران، ایران
علی اکبر حق دوست - استاد، اپیدمیولوژی، معاونت آموزشی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران

زمینه و هدف: بین المللی سازی آموزش پزشکی، یکی از وجوه مدل شش وجهی تعالی دانشگاههای علوم پزشکی کشور است که در اسناد بالادستی کشور به عنوان مسوولیت نظام آموزش عالی در توسعه ی روابط علمی در سطح جهان و منطقه با حفط اقتدار ملی در نظر گرفته شده است. روش بررسی: در مقاله حاضر با بهره مندی از نظر صاحبنظران و مسوولین بین المللی سازی آموزش پزشکی در کشور تلاش گردیده تا به ابعاد گوناگون این مهم در حوزه علوم پزشکی، با ذکر مضامین اصلی و ارائه پیشنهادهایی در مورد راهکارهای آینده آموزش پزشکی در سطح بین المللی در ایران پرداخته شود.یافته ها: عرضه گسترده ظرفیت های آموزش عالی علوم پزشکی کشور در سطح منطقه،جهان و توانمند سازی در سطوح ملی و فراملی، رصد همکاری های بین المللی در حوزه علوم پزشکی و توسعه شبکه تبادلات علمی کشور و برنامه های آموزشی مشترک با دانشگاه های معتبر جهان از محورهای اصلی بین المللی سازی آموزش پزشکی است. البته ایستایی بر برخی محورها مانع پویایی همه جانبه در مسیر درخشش بین المللی می گردد .هدف از بین المللی سازی تنها جذب دانشجوی خارجی و طرح های تحقیقاتی مشترک نیست. راهبری مجلات، انجمنهای علمی و موسسات بین المللی برون مرزی توسط فرهیختگان کشور و ایجاد شعب بین المللی از مصادیق درخشش بین المللی است که توجه نظام آموزشی کشور را می طلبد. نتیجه گیری: بدین ترتیب با ایده پردازی و خلاقیت، تربیت دانش آموختگانی با تبلور در عرصه های جهانی و فراهم آوردن زمینه مرجعیت علمی بین المللی می توان در راستای تحقق این رسالت گام برداشت.

بین المللی سازی, آموزش پزشکی, آموزش عالی, ایران