علی راد - دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث پردیس فارابی دانشگاه تهران

در تبارشناسی پیامبران نسب، اسم و زیست پیامبران بازکاوی می­شود. نتایج تبارشناسی در رسالت شناسی پیامبران تاثیر مستقیم دارد و در نفی و اثبات برخی از انگاره ها و آموزه­ها از آنان اثرگذار است و گاهی نیز به تصحیح نگره ها در رسالت شناسی آنان یاری می رساند. در این پژوهه، تبارشناسی الیاس در سه محور نسب، اسم و حیات وی بر پایه داده­های منابع اسلامی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. منابع اسلامی دو نسب برای الیاس بیان کرده­اند که هیچ کدام کامل نیستند و هر کدام کاستی خود را دارند. در نسب الیاس حضور یوشع بن نون و اتصال وی از طریق افرائیم بن یوسف نکته مهمی است که در انساب وی مغفول مانده است. اسم الیاس عبری است و نگره اشتقاق عربی آن با مناقشات زبان شناسی و تاریخی روبه روست. با استناد به سیاق آیات، الیاسین در قرآن همان الیاس۷ است. مستندات زنده بودن الیاس۷ با مناقشات سندی و محتوایی همراه است و محققان مسلمان بر موت ایشان اتفاق نظر دارند. از این رو، رسالت غیبی- پساصعود الیاس مقبول سنت اسلامی نیست.

الیاس, تبارشناسی, اسم شناسی, رسالت شناسی, روایات تاریخی