علی اکبر کلانتری - دانشیار دانشگاه شیراز

از مباحث مهم و قابل طرح در حوزه معارف قرآنی، «معیت الهی» است. با بررسی مضامین برخی از آیات شریفه این کتاب آسمانی، روشن میشود که گاه مقصود از همراهی و معیت خدای سبحان، اشراف وجودی و احاطه علمی او به همه آفریدگان خود از جمله انسانهاست که از آن به "معیت عام" تعبیر میکنیم و گاه مراد، عنایات ویژه پروردگار به افراد و گروههایی خاص از انسانهاست که از آن به «معیت خاص» تعبیر میشود. معیت خاص خود بر دو گونه است، معیت مهر و معیت قهر که در اینجا بیشتر به معیت مهر پرداخته شده است. شرط برخورداری از این عنایات، پیش از هر چیز، ایمان به خدا و پس از آن، تقوا، صبر و احسان به دیگران است. البته امور دیگری مانند: اطاعت از دستورهای خدا و پیامبر و پایبندی به میثاق الهی نیز در این زمینه، ایفای نقش میکنند که میتوان آنها را از مصادیق مهم تقوا دانست.

معیت, معیت عام الهی, معیت خاص الهی, معیت مهر, آیات قرآن