مطالعه ریزرخساره ها و فرایندهای دیاژنزی سازند آسماری در میدان نفتی خشت با تاکید بر خصوصیات مخزنی مطالعه موردی: حوضه رسوبی زاگرس، فارس، جنوب غرب ایران

سازند آسماری با سن الیگو- میوسن، یکی از بهترین مخازن نفتی در جنوب غربی ایران و جهان است. در این پژوهش به منظور درک عوامل کنترل کننده کیفیت مخزنی سازند آسماری، مطالعات گسترده پتروگرافی برای شناسایی ریزرخساره ها، فرایندهای دیاژنزی موثر بر آنها و توالی پاراژنزی این فرایندها در میدان نفتی خشت انجام شد. برپایه بررسی ۱۸۳ مقطع نازک میکروسکوپی تهیه شده از مغزه های حفاری در این میدان، شش ریزرخساره کربناته شناسایی شد که در زیرمحیط های پهنه جزرومدی و لاگون در امتداد یک رمپ کربناته نهشته شده اند. یافته های این پژوهش نشان داد فرایندهای دیاژنتیکی شاخص تاثیرگذار بر نهشته های کربناته سازند آسماری عبارت اند از: میکرایتی شدن، سیمانی شدن (سیمان های دریایی، متئوریکی و تدفینی)، انحلال (انحلال متئوریکی و تدفینی)، نئومورفیسم، تراکم مکانیکی و شیمیایی، شکستگی، دولومیتی شدن (دولومیکرایت، دولومیکرواسپارایت، دولواسپارایت و سیمان دولومیتی) و انیدریتی شدن. انحلال و شکستگی باعث افزایش مقادیر تخلخل و تراوایی شده اند؛ در حالی که سیمانی شدن و تراکم باعث مسدودشدن منافذ و کاهش کیفیت مخزنی سازند آسماری شده اند. دولومیتی شدن تاثیری دوگانه بر کیفیت مخزنی سازند آسماری داشته است.

Keywords:

دیاژنز , ریزرخساره , کیفیت مخزنی , سازند آسماری , میدان نفتی خشت