سیدعلی شاهرضائی - گروه علوم و منهدسی آب-منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
مهدی رادفر - گروه علوم و مهندسی آب- دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
الهام قنبری عدیوی - گروه علوم و مهندسی آب- دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

یکی از مهم ترین مسائل مطرح در زمینه ی جنبه های علمی هیدرولیک محاسباتی رودخانه، روندیابی جریان های دائمی و غیردائمی می باشد. بررسی پهنه بندی سیلاب با دوره بازگشت های متفاوت را می توان به عنوان یکی از مهمترین مسائل در زمینه مدیریت سیلاب نام برد. در تحقیق حاضر با استفاده از نرم افزار HEC-RAS به بررسی سیل پذیری مناطق پایین-دست ناشی از وقوع بیشترین سیلاب محتمل در سد خاکی قره آقاچ پرداخته شده است. نتایج تحقیق در محیط RAS Mapper نمایش داده شده است. نتایج نشان داد بر خلاف آنچه تصور می شد با توجه به اینکه سرریز سد قره آقاچ بر اساس بیشترین سیلاب محتمل کنترل شده است؛ لذا این سیلاب موجب شکست، در سد خاکی قره آقاچ از نوع جریان روگذری نمی گردد. بیشترین دبی خروجی از سرریز سد ۴۳۵ دقیقه پس از شبیه سازی مدل اتفاق افتاده و معادل ۷۲/۱۷۱ متر مکعب بر ثانیه می باشد. بر اساس نتایج حاصل شده از مدل Google Earth مساحت آبگرفتگی مناطق پایین دست در زمانی که دبی به اوج خود رسیده است؛ حدودا معادل ۷۳/۵ کیلومتر مربع می باشد. شعاع آبگرفتگی در لحظه ای که دبی به اوج خود رسیده است نسبت به خط ساحلی جریان، در حوالی روستا های مهرگرد و حسین آباد به ترتیب معادل ۱۹۶ و ۱۸۵۸ متر می باشد. عمده مناطق مسکونی در حوالی روستا های مهرگرد، حسین آباد و کاسگان سفلی با جریان آب حاصل شده در زمان دبی اوج حدودا به ترتیب معادل ۶۰، ۵۸۷ و ۶۸۹ متر نسبت به خط ساحلی جریان فاصله دارند.

بیشترین سیلاب محتمل, پهنه بندی سیلاب, سد خاکی قره آقاچ, محیط RAS Mapper