حسین مومنی - جامعه المصطفی العالمیه
محمداسماعیل رستمی نیا - استادیار پژوهشگاه امام صادق

پیشرفت سریع و روز افزون فن آوری اطلاعات و قابلیت های کاربردی آن تاثیر زیادی درابعاد مختلف سازمان، خاصه بر فرایندها و عملکردهای مدیریت منابع انسانی آن داشته است،با بکارگیری سیستم های جدید متخصصان منابع انسانی را قادر ساخته تا خدمات بهتری دراین زمینه ارائه نمایند که مدیریت منابع انسانی الکترونیک بهترین مصداق این نوع سیستم هامحسوب می شود. با این وصف هدف از این پژوهش، بررسی موانع برنامه ریزی الکترونیک منابعانسانی در حوزه های علمیه است. اهمیت تحقیق حاضر بر آن است که حوزه های علمیه را قادرمی سازد تا با انجام اقدامات مقتضی، کوچک سازی سازمانی و مهارت آموزی مداوم کارکناناز هدر رفتن منابع جلوگیری و بهره وری را در تمام فعالیت های خود به حد اکثر برساند. اینتحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و فن دست یابی به یافته ها تحلیل محتوای کیفی می باشد.نتایج به دست آمده نشان می دهد، حوزه های علمیه در برنامه ریزی الکترونیک منابع انسانیخود دارای مشکلات زیر می باشد: عدم آشنایی مدیران و کارکنان با فناوی؛ مقاومت در برابرتغییر؛ احساس نیاز نشدن بکارگیری تکنولوژی؛ عدم پذیرش نیروی انسانی جدید؛ عدم درکطراحان سیستم ها از IT و IS ؛ هزینه زیاد و کیفیت پایین سیستم ها؛ عدم امنیت سیستم هایخارجی و برآورده نشدن تمام نیازها با تکنولوژی.