سیدحسین سیادتیان - University of Isfahan
امیر قمرانی - University of Isfahan
محمود جلالی - University of Isfahan
زهرا خلقی - University of Isfahan

چکیده زمینه و هدف: با توجه به اهمیت لذتجویی در بهزیستی روانشناختی افراد و کیفیت رفتارهای مراقبتی والدین، مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای فقدان لذتجویی در والدین با و بدون کودک کم توان ذهنی انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی مقطعی مقایسه فقدان لذت جویی در دو گروه والدین با و بدون کودک کم توان ذهنی (۲۷نفر والدین دارای کودک کم توان ذهنی و ۲۵ نفر غیر کم توان ذهنی) انجام شد. نمونه ها به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشتمل بر مشخصات دموگرافیک و سوالات فقدان لذتجویی Snaith–Hamilton بود که در چهار مولفه و در پنج مقیاس لیکرت بررسی شد.کسب نمره بالا در این مقیاس معرف ظرفیت بالای لذتجویی بود. روایی محتوا با استفاده از نظر اساتید و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ ۸۶/۰ مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با توزیع فراوانی و آزمون های آماری رگرسیون لجستیک، t-test و کای دو با سطح اطمینان ۹۵ درصد انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد والدین کودکان کم توان ذهنی در کلیه مولفه های فقدان لذتجویی، در مقایسه با والدین کودکان غیر کم توان ذهنی، نمرات کمتری کسب کرده اند که این تفاوت از لحاظ آماری نیز معنادار بود (۰۰۱/۰P=). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر والدین کودک کم توان ذهنی از فقدان لذتجویی بالایی برخوردار بودند با توجه به اهمیت لذتجویی در بهزیستی روانشناختی افراد و کیفیت مراقبتی آنها از کودکان و برای رسیدن به سطح مطلوب سازگاری تدوین الگوهای آموزشی و افزایش حمایت های اجتماعی برای والدین کودکان کم توان ذهنی ضروری به نظر می رسد.

Anhedonias, Child, Mentally disabled, Parent, Iran, فقدان لذتجویی, کودک, کم توان ذهنی, والدین, ایران