مقایسه تاثیر دو روش فیزیوتراپی و آب درمانی به همراه فیزیوتراپی برمیزان درد و ناتوانی عملکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک کمری- کارآزمایی بالینی تصادفی

سابقه و هدف : فیزیوتراپی و تمرین درمانی خط اول درمان کمردرد هستند. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر دو روش درمانیفیزیوتراپی و آب درمانی به همراه فیزیوتراپی بر کاهش درد و ناتوانی عملکردی بیماران دارای کمر درد مزمن ناشی از فتق دیسککمری می باشد.مواد و روش ها : این پژوهش بر روی ۶۰ بیمار ۲۵ تا ۵۰ سال مبتلا به فتق دیسک کمر انجام شد. بیماران به صورت تصادفی بهسه گروه مساوی (دوگروه درمانی و یک گروه کنترل) تقسیم شدند . تمام گروه ها به مدت هشت هفته تحت درمان قرار گرفتند.متغیر درد بر اساس مقیاس عددی خط کش درد (VAS) و ناتوانی عملکردی بر اساس پرسش نامه اوسوستری (ODQ) قبل از درمان و بعد از هشت هفته مداخله درمانی، اندازه گیری شد.یافته ها: سه گروه درمانی اختلاف معنی داری را در کاهش میزان درد و ناتوانی عملکردی نشان دادند (P<۰/۰۵) در هشتهفته بعد از درمان، میزان کاهش درد و کاهش ناتوانی در گروه ترکیبی نسبت به گروه فیزیوتراپی (P(co)=۰/۹۹) و (P(co)=۰/۰۰۵) بود. میزان کاهش درد و ناتوانی عملکردی در گروه های درمانی نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری از خود نشان دادند (p=۰/۰۰۱). نتیجه گیری : هر دو روش درمانی به میزان قابل توجهی باعث کاهش درد و ناتوانی عملکردی شدند، اما روش ترکیبی در کاهشدرد نسبت به روش فیزیوتراپی موثرتر بود.

Keywords:

فیزیوتراپی , آب درمانی , کمر درد , فتق دیسک کمر