حمید رضا بهرامی
مهدی یوسفی
علی بهاری
محمد رضا نورس

سابقه و هدف: سندروم روده تحریک پذیر از شایع ترین و پرهزینه ترین بیماری های گوارشی است، که به شکل قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد تاثیر می گذارد. در طب نوین علت دقیق آن نامعلوم است، ولی معیارهای مشخص برای تشخیص و درمان آن ارائه شده است. درمان های رایج علامتی و تسکینی بوده و شواهد متعدد گرایش بیماران به استفاده از طب مکمل و جایگزین را نشان می دهد. در طب سنتی ایران ییماری های متعددی با سبب شناسی معین و در طب چینی الگوهای تشخیصی متنوع متناظر با این سندروم وجود دارد، که متناسب با آن طرح درمانی ارائه می شود. هدف از این مقاله بازخوانی متون طبی و بررسی امکان تطبیق و تنا ظریابی سبب شناسی، علائم و تدابیر درمانی با موارد متناظر خود در طب نوین و ارایه رویکرد تلفیقی و انجام کار تحقیقاتی مشترک در جهت روشن شدن بخشی از مکانیسم ایجاد بیماری و درمان اثربخش است. مواد و روش ها: این مقاله یک مطالعه مروری است که در آن جمع آوری اطلاعات از طریق جستجو در پایگاه های علمی معتبر، و نوشتارهای مرتبط بدون محدودیت زمانی و با استفاده از کلمات کلیدی صورت گرفته است. سپس به تحلیل،مقایسه، و تطبیق داده ها پرداخته شده و نهایتا مطالب جمع بندی و نتیجه گیری شده است. نتیجه گیری: توانائی علمی دوم کتب طبی ایران و چین در مدیریت سندرومروده تحریک پذیر همراه با استفاده ازظرفیت های تشخیصی درمانی طب کلاسیک می تواند الگوی جدیدی را برای مواجهه با آن طراحی کند. رویکرد تلفیقی در انجام تحقیقات بالینی برای بهبود اثربخشی و ایمنی درمان های سندروم روده تحریک پذیر پیشنهاد می گردد.

irritable bowel syndrome, Iranian traditional medicine, Chinese traditional medicine, Syndrome differentiation, distemperament., سندروم روده تحریک پذیر, طب سنتی ایران, طب سنتی چین, الگوی تشخیصی