مقایسه ی اثر القای خلق مثبت و منفی بر حافظه ی کاذب و حافظه ی صحیح افراد دارای نشانه های اضطراب - افسردگی و افراد عادی

هدف: هدف پژوهش حاضر ، مقایسه ی اثر القای خلق مثبت و منفی بر حافظه ی کاذب و حافظه ی صحیح افراد دارای نشانه های اضطراب - افسردگی و افراد عادی است. روش: در این پژوهش که از نوع طرح های شبه آزمایشی –پس آزمون با گروه گواه – است، ایتدا شرکت کنندگان مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) را تکمیل کردند. سپس از بین آن ها ، ۲۹ آزمودنی با علایم افسردگی-اضطراب به عنوان گروه آزمایش و ۲۹ نفر که فاقد علایم فوق بودند، به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. ابتدا از افراد دو گروه آزمون حافظه ی کاذب در شرایط خلقی عادی گرفته شد و سپس دو گروه در شرایط خلقی مثبت و منفی باآزمون حافظه ی کاذب بررسی شدند. نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس دو راهه تحلیل شد. یافته ها: نتیجه ی پژوهش نشان داد که از نظر بازشناسی و یادآوری کاذب در شرایط خلقی مثبت و منفی، دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت دارند، درحالی که ار لحاظ یادآوری و بازشناسی صحیح تفاوتی ندارند. نتیجه گیری: شرایط خلقی مثبت و منفی در تعامل با ویژگی های اضطراب-افسردگی بر حافظه ی کاذب فرد می افزاید که این نشان می دهد شرایط القای خلق به تنهایی باعث افزایش حافظه ی کاذب نمی شود، بلکه حالت خلقی در تعامل با ویژگی های شخصیتی بر حافظه ی کاذب فرد می افزاید.

Keywords:

False Memory , True Memory , Anxiety-depression Symptoms , حافظه ی کاذب , حافظه ی صحیح , ویژگی های افسردگی و اضطراب