مقایسه ی عملکرد افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا، بستگان سالم درجه اول آنها و افراد بهنجار در بازشناسی حالات هیجان چهره ای

هدف: پژوهشگران با مطالعه­ ی جنبه های مختلف شناخت اجتماعی، به عنوان یکی از علل عملکردهای نامناسب اجتماعی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا، دریافته اند که توانایی این افراد در ادراک هیجان کمتر از افراد بهنجار است. همچنین تحقیقات نشان داده اند که پردازش هیجان چهره ای منشا ژنتیکی دارد و احتمالا وابستگان ژنتیکی این بیماران نیز از آن متاثرند؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، مقایسه­ ی عملکرد افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا، بستگان سالم آنها و افراد بهنجار در بازشناسی هیجان­های چهره ای است. روش: این پژوهش در قالب یک طرح علی-مقایسه ای پس رویدادی برای ۷۸ آزمودنی اجرا و بازشناسی هیجان در این افراد با استفاده از آزمایه ی کامپیوتری بازشناسی هیجان چهره­ای در تصاویر استاندارد اکمن بررسی شد. یافته ها: بهترین عملکرد کلی را گروه بهنجار و ضعیف ترین آن را گروه اسکیزوفرنیا نشان داد. یافته­ها همچنین حاکی از آن بودند که در بازشناسی غم، بستگان عملکردی شبیه بیماران دارند و به شکل معناداری ضعیف ­تر از افراد بهنجار هستند. در بازشناسی خشم عملکرد بستگان بیماران بهتر از گروه بیماران بود و با گروه بهنجار تفاوتی نداشت. عملکرد هر سه گروه در بازشناسی چهره های بدون هیجان (خنثی) به شکل معناداری متفاوت بود و گروه بهنجار و اسکیزوفرنیا به ترتیب بهترین و ضعیف ترین عملکرد را داشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که نوع هیجان بر عملکرد افراد در بازشناسی هیجان موثر بوده و بازشناسی هیجان های چهره ای هم در افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا و هم در بستگان سالم آنها از افراد بهنجار جامعه ضعیف تر است.

Keywords:

Facial emotion recognition , Schizophrenia , First-degree relative , بازشناسی هیجان چهره ای , اختلال اسکیزوفرنیا , بستگان سالم درجه اول