هدف: بررسی
بازنمایی ذهنی اعداد حاکی از ارتباط میان کمیت و فضاست ؛ به طوری که در افراد اروپایی
اعداد بزرگ با سمت راست و
اعداد کوچک با سمت چپ ارتباط دارند. با توجه به اهمیت درک ماهیت پردازش
اعداد در پرورش یا توان بخشی مشکلات حساب در افراد، هدف این مطالعه بررسی
بازنمایی ذهنی اعداد فارسی در دانشجویان ایرانی است.
روش: در این مطالعه از۳۰ دانشجو خواسته شد در یک تکلیف کامپیوتری، زوج یا فرد بودن
اعداد را تعیین کنند. هر آزمایه با ظهور یک ستاره در مرکز صفحه آغاز و پس از آن یکی از
اعداد صفر (۰) تا نه (۹) به جای ستاره ظاهر شد. در بلوک اول فرد به محض مشاهده ی عدد باید با دست راست زوج بودن و با دست چپ فرد بودن آن را تعیین می کرد ( برعکس در بلوک دوم).
یافته ها: سرعت واکنش افراد راست دست از چپ دست ها بود (P=۰/۰۰۲ , f=۱۲/۱۶).
اعداد زوج هم با سرعت بیشتری پردازش شدند (P=۰/۰۰۱ , f=۲۴/۱۰).
اعداد ۰، ۱ و ۹ کندتر و عدد ۸ نیز به طور معنادار سریع تر از سایر
اعداد پردازش شد (۰/۰۵P<). تعامل بین سمت پاسخ × زوج - فرد معنادار (۰/۰۴۸p=، ۴/۶F=) بود. این تفاوت تنها برای دست راست معنادار بود (۰/۰۱P<). تعامل زوج – فرد × بزرگی معنادار (۰/۰۰۱p=، ۸/۲۳f=) بود. این معناداری ناشی از تفاوت معنا دار دو عدد هشت و نه بود (۰/۰۱P<). تعامل سمت پاسخ × بزرگی معنادار بود (۰/۰۰۱p=، ۸/۳۲=F).
نتیجه گیری: سرعت پاسخ دهی به تکلیف ارایه شده با دست راست بیشتر از دست چپ (حدود ۱۸ هزارم ثانیه) و اثر بزرگی
اعداد بر سرعت پاسخ هی فقط برای
اعداد ۰ و ۱ با بقیه ی
اعداد معنادار بود. به عبارت دیگر، در تکلیف تعیین زوج - فرد بودن اعداد، تاثیر بزرگی بر نحوه ی پاسخ دهی خودکار نیست. اثر فردیت و MARC در این مطالعه مشاهده شد. وجود پدیده ی SNARC را در زبان فارسی تایید نمی شد. کوتاه اینکه ، بازنمایی
اعداد در فارسی زبان ها با سایر زبان های این مطالعه (به غیر از زبان عبری) تفاوت دارد. یافته های این مطالعه می تواند تاثیر خط به عنوان یک عامل فرهنگی بر بازنمایی
اعداد را مورد توجه قرار دهد.