تصمیم گیری پرخطر افراد اضطرابی برای خود و دیگری: مطالعه ای مبتنی بر پتانسیل فراخوانده

هدف: مطالعات قبلی نشان داده اند که افراد اضطرابی در واکنش به بازخورد منفی، دامنه ی کوتاه تری از موج منفی مربوط به خطا (FRN) را در پتانسیل فراخوانده تولید می کنند. هدف این مطالعه، بررسی دامنه ی FRN افراد اضطرابی در موقعیت تصمیم گیری پرخطر برای خود و دیگری (در چهار موقعیت برد خود، برد دیگری، باخت خود و باخت دیگری) و مقایسه ی آن با همتایان سالم است. روش: در مرحله ی اول، پرسش نامه ی اضطراب حالت و صفت استرنبرگر برای ۲۶۰ دانشجو و در مرحله ی بعد، آزمون تصمیم گیری پرخطر برای ۲۱ نفر (۱۱ نفر با نمرات اضطراب صفتی زیاد و ۱۰ نفر با نمرات اضطراب صفتی کم) اجرا و هم زمان امواج مغزی آنها ثبت شد. در این پژوهش، نسخه ی جدید تکلیف تصمیم گیری پرخطر به کار رفت که در آن پس از انتخاب یکی از گزینه های پیش رو (گزینه ی مقدار کم/باخت و گزینه ی با مقدار زیاد/برد) دو بازخورد خود یا دیگری ارایه می شود. یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه اضطرابی پایین اثر برد- باخت تاثیر معنا داری بر دامنه ی FRN ایجاد کرده، در حالی که در گروه اضطرابی بالا تعامل برد- باخت خود- دیگری معنا دار است؛ به عبارت دیگر، افراد اضطرابی در واکنش به باخت دیگران بیشترین واکنش منفی را نشان می دهند، در حالی که واکنش افراد هنجار فقط در شرایط باخت (خود یا دیگری) منفی است. نتیجه گیری: افراد اضطرابی در پردازش محیط اجتماعی سوگیری دارند. این یافته بر لزوم تغییر رویکردهای درمانی در اصلاح سوگیری بیماران اضطرابی در مرحله ی ادراک محرک و همچنین اصلاح ادراک دیگری به عنوان تهدید در موقعیت های اجتماعی تاکید می کند

Keywords:

Anxiety , Risky decision-making , FRN , ERP , Self , Others , اضطراب , تصمی مگیری پرخطر , خود و دیگری , قله ی منفی وابسته به بازخورد