اثر برنامه ی مدیریت استرس مبتنی بر سبک زندگی، بر اصلاح طرح واره های شناختی و افزایش حس انسجام دانشجویان پراسترس

هدف: در این تحقیق، اثر برنامه ی مدیریت استرس مبتنی بر سبک زندگی بر کاهش استرس، اصلاح طرح واره های شناختی و افزایش حس انسجام دانشجویان پراسترس دانشگاه پیام نور تهران بررسی شد. روش: بدین منظور ۲۶ نفر از دانشجویان پراسترس دختر با میانگین سنی ۳۲ و انحراف استاندارد ۹/۸۲ انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند و سپس قبل و بعد از ارائه ی برنامه ی مدیریت استرس لرن (Learn)، به کلیه ی گزاره های پرسش نامه های استرس ادراک شده، طرح واره های یانگو، حس انسجام آنتونوسکی پاسخ دادند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش، از شاخص های میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد فراوانی و آزمون های لون (Leven)، کولموگراف اسمیرنف (Kolmogrov-Smirnov) و تحلیل واریانس یک راهه و چند راهه (Anova & Manova variance analysis test) استفاده شد.  یافته ها: داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک راهه و چند راهه تحلیل شد که حاکی از معناداری تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه در استرس ادراک شده، برخی طرح واره های شناختی (محرومیت هیجانی، بیاعتمادی/ بدرفتاری، نقص/ شرم، شکست، ایثار و بازداری هیجانی) وحس انسجام است (۰/۰۵>p). نتیجه گیری: بدین معنا که مداخله ی مدیریت استرس به کاهش استرس، اصلاح بعضی طرح واره های شناختی و نیز افزایش حس انسجام دانشجویان پراسترس منتهی شده است.

Keywords:

Stress management , Perceived stress , Cognitive schemas , Sense of coherence , مدیریت استرس , استرس ادراک شده , طرح واره های شناختی , حس انسجام