تاثیر درماندگی آموخته شده بر سوگیری حافظه آشکار افراد خبره و مبتدی

هدف: براساس نظریه باور و فرضیه خلق هم خوان، افراد اطلاعات هیجانی خوشایند و ناخوشایند را به صورت انتخابی پردازش می کنند. درماندگی آموخته شده باعث ایجاد خلق منفی می شود. افراد خاصی از جمله افراد خبره بیشتر در معرض درماندگی قرار می گیرند. هدف اصلی این مطالعه، مقایسه اثر درماندگی آموخته شده بر بازشناسی محرک های ناخوشایند در اشخاص خبره و مبتدی است. روش: در این مطالعه، ۹۰ آزمودنی شامل ۴۵ فرد خبره (۲۳ مرد و ۲۲ زن) و ۴۵ فرد مبتدی (۲۴ مرد و ۲۱ زن) شرکت کردند. آزمودنی های هر دو گروه خبره و مبتدی به طور تصادفی در یکی از سه گروه زیر قرار گرفتند: ۱- آزمایش (۱۵نفر) ۲- کنترل (۱۵نفر) ۳- انتظار (۱۵نفر). ابتدا شرکت کنندگان نسخه فارسی مقیاس سیستم های بازداری/ فعال-سازی رفتار (BIS/BAS) وایت و کارور، آزمون خودارزیابی تصاویر آدمک(SAM)  و پرسش نامه سبک اسنادی(ASQ)  را کامل کردند. برای همه آزمودنی ها، کلمات هیجانی برای به خاطر سپردن و سپس به شرکت کنندگان گروه آزمایش و کنترل مسایلی ارائه شد. گروه آزمایش برای عملکردش بازخورد منفی غیرمرتبط با پاسخ دریافت کرد؛ گروه کنترل هیچ بازخوردی نگرفت و گروه انتظار به هیچ مساله ای پاسخ نداد. زمان واکنش (RT)، سوگیری پاسخ(ß)  و حساسیت پاسخ(d') ، برای بازشناسی کلمات دارای بار هیجانی با استفاده از نظریه تشخیص علامت محاسبه شد. نتیجه گیری: تفاوت سوگیری پاسخ در گروه خبره درمانده نسبت به گروه های دیگر مطالعه معنادار بود اما تفاوت زمان واکنش گروه ها معنادار نبود. نتایج نشان داد که در بازشناسی کلمات منفی، اشخاص خبره ای که در معرض درماندگی آموخته شده قرار گرفته بودند از راهبرد آسان تری استفاده کردند.

Keywords:

Learned helplessness , Emotion , Explicit Memory Bias , Experts , Novices , Signal Detection Theory , درماندگی آموخته شده , هیجان , سوگیری حافظه آشکار , خبره , مبتدی , نظریه تشخیص علامت