سعید مسگری - کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا گرایش جلوبرندگی
علیرضا نوین زاده - استادیار عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
میثم عباسی - کارشناس ارشد مهندسی هوافضا گرایش جلوبرندگی

به منظور کنترل مسیر پرواز موشک از روشهای مختلفی استفاده می گردد که در میان آنها م یتوان به کنترل بردار تراست به کمک پاشش سیال اشاره کرد. استفاده از این روش به خصوص بر روی موتور موشکهای سوخت جامد توسعه پیدا کرده است ، با توجه به مشکلات استفاده از موادی که قادر به عملکرد در دمای بالا باشند ، در موشکهایPolaris و Minuteman ، Subrock استفاده از این نوع سیستمها در موشکهایی از قبیل ،Polaris A-III متداول گردید . در کنترل بردار تراست به کمک پاشش سیال ، جت جریان اصلی موشک به منظور هدایت و کنترل بوسیله تزریق سیال به داخل جریان خروجی نازل منحرف م یگردد . تزریق سیال ، ایجاد تراست جانبی کرده و منجر به افزایش تراست محوری بوسیله فشار روی دیواره نازل ، موجهای شوکی و افزودن جرم و انرژی به جریان می گردد . در این مقاله به بررسی عوامل موثر بر ایجاد نیروی کنترلی و طراحی یک سیستم کنترل بردار تراست می پردازد. اندازه ، تعداد اریفیسهای جریان ، میزان دبی ، زاویه پاشش و ... پارامترهایی هستند که دراین مقاله به کمک نرم افزار شبیه سازی عددیFluent مورد بررسی قرار گرفته است و در انتها نتایج با استفاده از یک روش تحلیلی طراحی اولیه بر اساس مرجع [ 1] مقایسه شده است

پاشش سیال ، بردار تراست ، نازل ، موتور سوخت جامد ،دبی جرمی