استفان آر.اچ.لانگتن
رگر. جی. وات
ویکی بروس

سیستم پردازش مغز شاید برای رسیدن به مرحله آخر(یعنی خلق بازنمایی از جهت نگاه دیگران) از مسیرهای خاصی که تنها به این فعالیت اشتغال دارند و وظیفه دیگری ندارند استفاده می کند و یا اینکه از ابتدای پردازش تا مراحل پایانی از نورون هایی که برای وظایف دیگری در مغز بوجود آمده اند استفاده می شود؟ می توان به سهولت نشان داد که چشم بعنوان یک محرک بینایی مشخصه های ساده و بالقوه نیرومندی دارد. هر چند از آزمودنی ها درخواست می شد که به جهت سر توجه نکنند،اما نتایج از آن حکایت داشت که آنها قادر به ضمیمه ۳:نشانه های جهت دهی اجتماعی منجر به جابجایی واکنشی کانون توجه می شوند بسیاری از ما این مسئله را تجربه کرده ایم که هنگامی که دیگران به جایی می نگرند،میل پیدا می کنیم به آن نقطه نگاه کنیم. اگر تمامی آزمایش های فوق را مورد توجه قرار دهیم چنین بنظر می رسد که فرد بیننده جهت چشم ها،سر و حرکات اشاره دیگران را بطور موازی پردازش می کند وتمامی این اطلاعات در زمان تصمیم گیری در باره جهت توجه دیگران موجود هستند. مطالعات دیگری لازم است تا مشخص نماید که آیا جهت سر و حرکات اشاره نیز بسان جهت چشم ها قادر به انتقال توجه کودکان با سن کم می باشند یا خیر؟ آنچه که در مطالعاتعدیده در باره تعقیب نگاه در اطفال مطرح می شود اینست که آیا کودک واقعا احساس ذهنی مادر را درک می کند؟آیا کودکی که نگاه مادر را به سوی یک هدف تعقیب می کند واقعا احساس اینکه مادر چیزی را"می بیند"دارد؟یا این تعقیب چشمی صرفا یک واکنش مشابه جابجایی واکنشی است؟یعنی آن چیزی که در آزمون های کانون توجه قبلا توضیح داده شد.

اطلاعات, سلول های, کودکان, شناسایی, چهره, جهت گیری توجه اجتماعی, کوهن, کانون توجه, مدل, محرک