حسین کاویانی - دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
کامران کامیار - پزشک عمومی، تهران، ایران
غلامرضا میر سپاسی - دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

این مطالعه برای یافتن چگونگی ارتباط واکنش پذیری هیجانی و میزان ناخوشکامی در بیماران افسرده، سامان داده شده است. چهل بیمار در این پژوهش شرکت داشتند که به دو گروه همتا شده کم ناخوشکام و بیش ناخوشکام (بر اساس پرسشنامه اسنیت-همیلتون) تقسیم شدند. در این مطالعه از محرک های بویایی خوشایند و خنثی برای القای هیجان، و از یک مقیاس درجه بندی کمی، برای سنجش واکنش پذیری هیجانی استفاده شد. گذشته از آن که نتایج حاکی از افسردگی و ناامیدی بیشتر گروه بیش ناخوشکام نسبت به گروه کم ناخوشکام بود، واکنش پذیری گروه بیش ناخوشکام در برابر محرک های خوشایند و نیز ناخوشایند، کاهش معنی داری را نشان داد.

ناخوشکام, هیجانی, واکنش پذیری گروه بیش ناخوشکام, بیماران افسرده ناخوشکام, میزان ناخوشکامی در بیماران افسرده, واکنش پذیری هیجانی, بویایی, گروه بیش ناخوشکام, بیماران افسرده, خوشایند