بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی دنیلسون در کودکان بهنجار و مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش فعالی مقطع ابتدایی

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 185

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICSS-10-1_009

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400

Abstract:

هدف: هدف این پژوهش، هنجارگزینی و بررسی اعتبار، روایی تشخیصی و ساختار عاملی «مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی دنیلسون» در دو گروه بهنجار و مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش فعالی بوده است. روش: به منظور دستیابی به هدف پژوهش، ۲۷۱ نفر از کودکان مقطع ابتدایی شهر اصفهان به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای و ۴۵ کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش فعالی به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از کلینیک های روان شناسی و روان پزشکی شهر اصفهان انتخاب شدند. «مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی دنیلسون» برای هر دو گروه اجرا شد. یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ برای گروه بهنجار ۰/۷۵ به دست آمد. نتیجه تحلیل عاملی با استفاده از روش واریماکس و بر اساس آزمون اسکری بیانگر وجود چهار عامل (زیر مقیاس رفتار پسندیده اجتماعی، زیر مقیاس تکانشگری، زیر مقیاس روابط با همگنان و زیر مقیاس مهارت های ارتباطی) در این مقیاس بود که در مجموع بیش از ۴۱/۶۸ درصد واریانس کل آزمون را تبیین کردند. رتبه های درصدی و نمره t به عنوان هنجارهای مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی دنیلسون محاسبه شد. ضریب روایی تشخیصی نمرات کل و عضویت گروهی برابر با ۰/۷۱ به دست آمد. نتایج تحلیل تمایزات نشان دهنده نقطه برش ۶۵/۶۹، حساسیت ۱۰۰ درصد و ویژگی ۹۱/۵ درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده می توان گفت مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی دنیلسون ابزاری معتبر، با روایی بالا و ویژگی مطلوب برای کاربرد در پژوهش های روان شناختی و فعالیت های بالینی است.

Keywords:

Standardization , Relabilty , Validity , Factor Structure , Attention Deficit/ Hyperactivity Disoder , هارت های اجتماعی دنیلسون , هنجارگزینی , اعتبار , روایی تشخیصی , ساختار عاملی

Authors

شعله امیری

گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

راضیه طبائیان

گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

حسین مولوی

گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.