سیدحسین میرموسوی - دانشیار آب و هواشناسی، دانشگاه زنجان
زهرا تاران - دانشجوی دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه زنجان

هر تغییر اقلیم در قرن بیست و یکم مهمترین چالش پیش روی جوامع بشری است. با توجه به تاثیر دما در شرایط اقلیمی هرمنطقه و اهمیت پیش بینی آن در برنامه ریزی های محیطی، استفاده از مدل های گردش عمومی جو به منظور ارزیابی و پیشبینی تغییرات دما، کاربرد وسیعی پیدا کرده است. در این پژوهش به پیش بینی و ارزیابی تغییرات دما در غرب و جنوب غربایران طی دوره ی آماری ۱۹۶۱-۲۰۱۰ برای دروه ی ۲۰۱۱-۲۱۰۰ پرداخته شده است. برای این منظور داده های شبکه ای دمای ۳۰ ایستگاه سینوپتیک مربوط به استان های غرب و جنوب غرب ایران در مقیاس روزانه، ماهانه و سالانه مورد استفاده قرار گرفته است. در این راستا با استفاده از مدلهای گردش عمومی جو، تغییرات میانگین دما توسط سناریوهای RCP ۲.۶ و RCP ۴.۵ و RCP ۸.۵ پیش بینی و ارزیابی شده و سپس نقشه های آن بوسیله ی نرم افزار سورفر ترسیم گردیده است. نتایج حاکی از افزایش میانگین دما در تمام فصول میباشد. مطابق سناریوهای بازهی سالانه، بیشترین مقدار افزایش میانگین با ضریب تغییرات بالا در مناطق شمالی که شامل ایستگاه های سنندج، بیجار، سقز و همدان میباشد، مشاهده شده است. تعدادیاز ایستگاه های نیمه ی جنوبی محدودهی مورد مطالعه مانند ایذه و کوهرنگ نیز با کمترین تغییرپذیری، کمترین افزایش را درمیانگین دما تجربه خواهند کرد.

تغییر اقلیم، دما، مدل گردش عمومی جو، پیش بینی