بررسی رابطه کاربری و پوشش اراضی با جزایر حرارتی شهر خرم آباد

یکی از مخاطرات محیطی نوظهور که ناشی از گسترش شهرنشینی است، پدیده (جزایر حرارتی)، می باشد. هدف اصلی از این تحقیقپایش دمای سطح زمین و رابطه ی آن با کاربری اراضی شهری خرم آباد می باشد. که با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست ۵، ۷، ۸ کهشامل سنجنده های (TM, ETM+, OLI, TIRS) و سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۸ پایش شده است. به همین منظور ابتدا تصاویر مربوطه اخذ شد و پیش پردازش های لازم بر روی هرکدام از تصاویر اعمال شد و سپس شاخص پوشش گیاهی (NDVI) و حرارت سطحزمین (LST) محاسبه گردید. نتایج نشان داد که میزان پوشش گیاهی از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۰۸ روند کاهشی و از سال ۲۰۰۸ تا۲۰۱۸ روند افزایش داشته است. در یافته های این تحقیق میزان پوشش گیاهی در سال ۱۹۸۸ ۱۵۱ هکتار بوده است. در سال ۱۹۸۸ دما در مرکز شهر به علت پوشش گیاهی تنک تر نسبت به مناطق دارای پوشش گیاهی انبوه تر بین ۵ تا ۱۰ دمای بالاتری دارد. امانسبت به مناطقی که خالی از پوشش گیاهی می باشد بین ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی گراد پایین تر است. در سال ۲۰۰۸ میزان پوششگیاهی شهر خرم آباد به ۱۳۵ هکتار کاهش پیدا کرده است. همین کاهش ۱۶ هکتاری پوشش گیاهی در منطقه خرم اباد باعث افزایشدما در جاهای که پوشش گیاهی کاهش پیدا کرده منجر شده است. در سال ۲۰۱۸ میزان پوشش گیاهی به ۱۷۰ هکتار رسیده است.افزایش میزان پوشش گیاهی در سال ۲۰۱۸ همانطور که در نتایج نیز کاملا مشخص است باعث کاهش زیاد دما بین ۱۰ الی ۱۵ درجهیسانتی گراد در بیشتر نقاط داخل شهر گشته است. افزایش دمای مناطق اطراف شهر به دلیل تضعیف کشاورزی و بایر شدن زمین هاتحت تاثیر خشکسالی ها، و کاهش دمای مناطق داخلی شهر نیز بخاطر افزایش فضای سبز شهری و پارک ها بوده است.

Keywords:

جزایر حرارتی , خرم آباد , لندست , پوشش گیاهی , حرارت سطح زمین