بررسی و تحلیل نقش فناوری های نوین با تاکید بر سیستم های آبیاری نوین در کارآفرینی و توسعه روستایی (مطالعه موردی: شهرستان جوانرود، استان کرمانشاه)

تجهیز اراضی زراعی روستاییان به سیستم های آبیاری بارانی از مهمترین اقدامات صورت گرفته توسط نهادهای متولی توسعه روستایی در کشورمان است که در راستای نیل به توسعه روستایی اجرا شده است. بررسی میزان رضایتمندی روستاییان از اجرای این سیستم ها و ارزیابی اثرات اجرای این سیستم ها بر توسعه روستایی و توسعه کارآفرینی از اهداف اصلی پژوهش کمی حاضر است که به صورت موردی در میان روستاییان شهرستان جوانرود انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه سرپرستان خانوار روستایی شهرستان جوانرود تشکیل می دهد که از میان آنها ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن با بکار بستن روش های علمی تائید شده است. نتایج پژوهش در خصوص میزان رضایتمندی روستاییان از اجرای طرح سیستم های آبیاری بارانی نشان داد میانگین محاسبه شده ۳/۶۳ بوده و بالاتر از حد متوسط قرار دارد. نتایج پژوهش در خصوص ارزیابی اثرات سیستم های مذکور بر شاخص های توسعه روستایی نشان داد اجرای این سیستم ها بر اکثر شاخص های توسعه روستایی به لحاظ آماری معنادار بوده است و میانگین نهایی این اثرگذاری سیستم ها بر توسعه روستایی ۳/۴۹۷ بود که به صورت معناداری از میانگین مبنا بیشتر بوده و بالاتر از حد متوسط ارزیابی گردید. همچنین نتایج پژوهش در خصوص اثرات اجرای سیستم های ابیاری بارانی بر شاخص های کارآفرینی نشان داد ا ثر این سیستم ها بر شاخص های کارآفرینی مانند افزایش میزان خود اشتغالی، توجه به بازار و بازاریابی، افزایش پشتکار و سخت کوشی، افزایش میزان منفعت شناسی و افزایش میزان پیش قدمی معنادار بوده است و میانگین نهایی اثرگذاری این سیستم ها بر توسعه کارآفرینی ۳/۲۴۶ بود که در سطح اطمینان ۹۹ بالاتر از حد متوسط بوده است.

Keywords:

توسعه روستایی , کارآفرینی , سیستم های آبیاری بارانی , شهرستان جوانرود