بررسی محدودیت های توسعه ی فیزیکی کلانشهر تبریز با استفاده از GIS

شهر تبریز هرچند در چند دهه اخیر شاهد رشد فزایندهای به اطراف خود بوده است. اما وجود شرایط طبیعی و انسانی برای توسعهفضای ساختاری شهر موجب ایجاد مشکلات زیادی شده است. لذا در این پژوهش با استفاده از نرم افزار GIS به بررسی محدودیت هایتوسعه فیزیکی شهر تبریز پرداخته شد. نتایج حاصل نشان میدهد که در قسمت های شمالی، جنوبی و شرقی تبریز شرایط توپوگرافیامتداد گسل شمالی در بخش شمالی مهمترین عوامل طبیعی محدودکننده توسعه فیزیکی شهر هستند و در قسمت غربی صنایع بهعنوان مهمترین عامل انسانی محدود کننده توسعه فیزیکی شهر تبریز میباشد. نتیجه محدودیت توسعه فیزیکی شهر تبریز در تمامجهات تراکم بالای جمعیتی، مسکونی و ساختمانی در بخش مرکزی شهر است.

Keywords:

ساختار فضایی شهر , محدودیت های توسعه فیزیکی شهرها , تبریز