منیژه احمدی
محمدرضا سلیمی سبحان - استادیار جغرافیا، پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی
محمد پناهی درویش گورنمز - دانشجوی ارشد برنامه ریزی گردشگری
فروز ناصح - دانشجوی ارشد برنامه ریزی گردشگری

امروزه امنیت به عنوان مهمت رین و زیربنایی ترین اصل در تدوین استراتژی توسعه گردشگری به شمارمی-آید. توسعه صنعت گردشگری در هرجامعه ای نشان از ثبات امنیت در آ ن جامعه است و زمان ی گردشگری دریک کشور رونق می یابد که توجه به تامین امنیت گردشگران بیشترشده باشد. موضوع امنیت نه تنها برا یجامعه، بلکه برای گردشگران نیز حائز اهمیت است و احساس امنیت، نیازی اساسی در تمامی حوزه هایفعالیت بشر ازجمله گردشگری به شمار می رود. همچنین یکی ا ز مهمترین ابعاد امنیت که بیشتر مورد توجهقرار گرفته و باعث شده است برنامه های مدونی از سوی نهادهای حکومتی برای برقراری آن اتخاذ شود،امنیت اجتماعی است. براین اساس در سال های اخیر مطالعات زیادی در ارتباط با امنیت بخصوص امنیتاجتماعی و اثر آن بر صنعت گردشگری صورت گرفته است. پژوهش حاضر نیز در این راستا به بررسیراهبردهای ارتقای امنیت اجتماعی گردشگران د ر شهرهای گردشگر پذیر: نمونه موردی شهرگردشگریگرمی (مغان) پرداخته است. بدین منظور برای دستیابی به نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات فرارویامنیت اجتماعی گردشگران در شهرهای گردشگرپذیر ازتکنیک تلفیقی سوات و تحلیل سلسله مراتبی با درنظرگرفتن ۳۰ نفر از خبرگان و کارشناسان حوزه گردشگری و امنیت استفاده گردید. پرسشنامه سوات وهمچنین پرسشنامه مقایسه زوجی به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات در نظرگرفته شد. بررسی ها و نتایجتحلیل ها نشان دا د که امنیت اجتماعی گردشگران دارای نقا ط قو ت و فرصت بیشتری بوده و راهبردهایتوسعه ای و تهاجمی در بخش امنیت اجتماعی گردشگران که شامل موارد رصد و پایش تاثیرات مخربفرهنگی گردشگرا ن ورودی، افزایش هماهنگی میان سازمان ها و ادارات موثر بر امنیت اجتماعی گردشگران،آگاهی بخشی به گردشگران ورود ی از باورها و اعتقادات ساکنان و ایجاد بخش پلیس گردشگری در مراکزانتظامی شهر و شهرستان است، انتخاب گردید.

امنیت اجتماعی، گردشگر، شهر گرمی