هانیه رودباری - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری- دانشگاه پیام نور
حسین خادمی - استادیار جغرافیا – دانشگاه پیام نور یزد

هدف از این تحقیق ارزیابی سرمایه اجتماعی در بین شهروندان شهر جیرفت و همچنین سطوح برخورداری نواحی شهر جیرفتبه لحاظ سرمایه اجتماعی است. بر اساس مولفه های مورد بررسی نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی و تحلیلی است. دراین پژوهش با توجه به موضوع آن از روشهای اسنادی، پیماشی، استقرایی و تحلیل فضایی استفاده می شود. جامعه ی موردمطالعه را شهروندان محلات شهر جیرفت است که حجم نمونه از فرمول کوکران با سطح خطای ۵% برابر با ۷۸۳ خانوار میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات به دست آمده از تحلیل های کمی و کیفی استفاده شده است. نتایج حاصل ازمدل تحلیل شبکه نشان می دهد، شاخص های مشارکت اجتماعی در نواحی شهر جیرفت با مقدار ۰/۲۷۱ بیشترین نقش را در بهبود سرمایه اجتماعی در نواحی این شهر دارد. در مرتبه بعد اعتماد اجتماعی و سپس تعاون و همیاری در بهبود سرمایه اجتماعیدر نواحی شهر جیرفت بیشترین تاثیر را دارند. همچنین بالاترین میزان سرمایه اجتماعی در محلات واقع در ناحیه دو شهر جیرفتو سپس ناحیه یک وجود دارد. کمترین میزان سرمایه اجتماعی نیز بخش از محدوده های واقع در ناحیه سه و چهار مشاهده میشود. علاوه بر این یافته ها نشان می دهد به ازای یک واحد متغیر در انحراف معیار میزان درآمد، ارتقای شغلی و ارتقایتحصیلات ساکنین شهر جیرفت به ترتیب ۰/۲۱۱، ۰/۰۱۴ و ۰/۸۶۰- واحد انحراف معیار در شاخص های سرمایه اجتماعی تغییر پیدا می کند. می توان نتیجه گرفت محلات شهر جیرفت دارای بیشترین نقاط ضعف حدود ۴۰/۷ درصد می باشند. در اینرابطه استراتژی های نوع دوم (استراتژی غلبه کردن) مانند ایجاد برنامه های مستند از فرهنگ غنی و آداب و رسوم شهر جیرفت،افزایش نهادهای نظارتی بر تمام ابعاد اجتماعی و اقتصادی، نهادینه کردن سنت پسندیده کمک به هم نوعان، جذب سرمایه گذاراز استان های مجاور، قائل شدن نقش قانونی برای شورا یاری های محلات در شهر جیرفت و برنامه ریزی بر اساس نیاز ومشارکت مردم و در جهت ظرفیت سازی اجتماعی در بین محلات شهر جیرفت می تواند زمینه های پویایی سرمایه اجتماعیدر محلات و مناطق شهر جیرفت را فراهم آورد.

سرمایه اجتماعی، مشارکت شهروندی، تعاون و همیاری، مناطق شهری، شهر جیرفت