فرشید ایروانی قدیم - استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه هنر اصفهان
سلیمان ممی زاده گیگلو - دانش آموخته کارشناس ارشد باستان شناسی دانشگاه هنر اصفهان

مقاله حاضر، پژوهشی در باب طبقه­بندی و مطالعه سفال­های بدست آمده از حفریات علمی کورگان­های جعفرآباد  می­باشد. کورگان­ها از جمله تدفین­هایی هستند که در ایران ناشناخته مانده­اند و کمتر مورد توجه قرار گرفته­اند. با تحقیق و تفحص بر روی سفال­های به دست آمده از این قبور، می­توان گوشه­ای از فرهنگ و تفکر، باورها، اعتقادات و نحوه زندگی روزمره مردمان و اقوام مرتبط با آنها را روشن ساخت. هنر سفالگری به دلیل فراوانی و عمومیت و مردمی بودن آن، در هرمنطقه ویژگی­های اقلیمی، تاریخی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری کسانی را نشان می­دهد که در آن منطقه می­زیسته­اند. فرم­ها و اشکال، رنگ­ها، نقوش، تزئینات، تکنیک ساخت، شیوه پخت و ... که بر روی این ظروف سفالی ایجاد شده، دربرگیرنده مفاهیمی بسیار با ارزش از شرایط مختلف زندگی اقوام متعلق به آنها و زبان گویایی است که پس از هزاران سال ما را با شیوه­ی تفکر و قدرت تخیل سازندگان آن آشنا می­سازد. داده­های سفالی کورگان­های جعفرآباد، هرچند که تعداد انگشت شماری از کورگا­­ن­های جعفرآباد مورد کاوش قرار گرفته، شیوه زندگی کوچ روی را نشان می­دهد. هدف اصلی این پژوهش، معرفی فرهنگ کورگان، گونه شناسی سفال­ها وگاهنگاری نسبی آنها بر طبق مجموعه سفال­های به دست آمده ازکورگان­های جعفرآباد است که از فراوان ترین داده­های این قبور و یکی از مهم­ترین شواهد و مدارک باستان­شناسی است.

سفال, کورگان, جعفرآباد, عصرآهن, خدا آفرین