آرمان شیشه گر - استادیار پژوهشکده باستان شناسی

با پدید آمدن جوامع انسانی، نیاز روحی به ستودن خالق و نذر و پیشکش قربانی برای رسیدن به سلامتی و آرزوها باعث شد تا مکانهایی به شکل نیایشگاه با جایگاههایی ویژه برای پیشکش نذورات و قربانی در آنها، در میان اقوام و فرهنگهای گوناگون به وجود آید. این مقاله به اجمال به بررسی جایگاه نذورات از نظر واژه شناسی و ریشه یابی لغت، آئین ها و آداب و رسوم و ساختار آن و نیز موادی که برای پیشکش به کار می رفته است در دوره ها و مکانهای مختلف در فلات ایران از حدود هزاره سوم ق.م. تا دوران اسلامی می پردازد و اشاره ای به ادامه سنت پیشکش نذورات و قربانی تا روزگار حاضر دارد و نشان می دهد که این جایگاه و آیین های مربوط به آن به یک زمان و مکان و یا یک دین و مذهب خاص منحصر نبوده است.

باستان شناسی, جایگاه نذورات, قربانی, نیایشگاه, هزاره سوم ق.م