سیدسجاد فلاح - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.آزمایشگاه آزمون های قطعات پلیمری، پژوهشکده نفت و گاز، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
سعید قلتاشی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.آزمایشگاه آزمون های قطعات پلیمری، پژوهشکده نفت و گاز، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
علی دشتی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.آزمایشگاه آزمون های قطعات پلیمری، پژوهشکده نفت و گاز، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

در این پژوهش دو نوع دوده N۳۳۰ و N۵۵۰ برای بررسی خواص فیزیکی-مکانیکی آمیزه لاستیکی کلروپرن (CR) انتخاب شد. در آمیزه های لاستیکی CR از شتابدهنده های اتیلن تیورا (ETU) و تترا متیل دی سولفید تیورام (TMTD) و سامانه پخت اکسید فلزی شامل اکسید روی و اکسید منیزیم استفاده شد. مقدار هر دو نوع دوده از ۳۰ تا ۷۰phr تغییر داده شد. آمیزه ها در دمای ˚C ۱۵۰ و به مدت ۳۰ دقیقه پخت گردید. خواص فیزیکی-مکانیکی شامل سختی، مدول، استحکام کششی، ازدیاد طول و استحکام پارگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با افزایش مقدار دوده در هر دو نوع دوده سختی و مدول افزایش یافته و ازدیاد طول و استحکام پارگی کاهش یافت. در هر دو نوع دوده استحکام کششی بیشینه در میزان ۴۰phr حاصل گردید. با تغییر مقدار دوده از۳۰ به ۷۰phr افت استحکام پارگی به میزان ۳۵ و ۴۹ درصد به ترتیب در آمیزه های حاوی دوده N۳۳۰ و N۵۵۰ مشاهده شد.مقایسه تاثیر نوع و مقدار دوده در آمیزه های ولکانیده CR نشان داد که آمیزه حاوی دوده N۳۳۰ استحکام پارگی و سختی بالاتر وآمیزه با دوده N۵۵۰ دارای مدول، ازدیاد طول و استحکام کششی بالاتری میباشد.

کلروپرن، دوده، خواص فیزیکی-مکانیکی، اتیلن تیورا.