ناصر کربلایی - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمدرضا کیخا - دانشیار فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه سیستان و بلوچستان

طبق فقه امامیه و حقوق ایران حق طلاق متعلق به زوج است و او هرگاه که بخواهد می تواند این حق را اعمال کند. توجه به دغدغه پیشگیری از وقوع آسیب اجتماعی (طلاق) جز لاینفک فقه امامیه است و طبق حقوق ایران نیز حق طلاق مصرح در ماده ۱۱۳۳ ق م یک قاعده آمره بوده و جز حقوق غیر مالی ونیز مرتبط با شخصیت ونظم عمومی بحساب می آید. این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی انجام شده در جهت شناسایی ظرفیت های فقه امامیه در پیشگیری از معضل طلاق بوده است.راهکارهای فقه امامیه با تکیه بر قرآن کریم لزوم طلاق در طهر غیر مواقع (طلاق/۱)، حضور دو شاهد عادل برای اجرای صیغه طلاق (طلاق/۲)، تعیین داوران و منوط کردن حکم دادگاه به طلاق را بر رای و نظر آنها (نساء ۳۵)، وجود حد و مرز در اجرای صیغه طلاق (بقره آیات ۲۲۹ تا ۲۳۲ ) که موجب پیشگیری از طلاق و یا موثر در تاخیر آن دانست.

پیشگیری از طلاق، فقه امامیه، ظرفیت های فقهی