علی احمدپناهی - استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه گروه روان شناسی

یکی از دغدغه های جدی برای انسانها در همه دوره های تاریخ و در گستره حیات فردی و اجتماعی، سلامت جسمی و روانی بوده است. در آموزه های دینی و به ویژه در قرآن کریم که از ناحیه خالق متعال و برای هدایت و سلامت دنیوی و اخروی انسان ها، نازل شده است، آموزه ها و معارف ارزشمند و جامعی درباره سلامت و به ویژه سلامت روانی و اجتماعی، بیان شداه است. التزام به دستورات و آموزه های قرآنی و اخلاقی زمینه ساز سلامت فردی و اجتماعی است. اخلاق (چه فردی، اجتماعی و الهی) جنبهای بنیادی و فراگیر در فعالیت های انسان دارد و از عوامل مهم در سلامت روانی افراد است. پژوهش حاضر با هدف تبیین جایگاه اخلاق در زندگی و نقش آن در سلامت روان، انجام شده و با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی و اسنادی۔ کتاب خانه ای، به تبیین نقش التزام به دستورات اخلاقی و قرآنی در سلامت روان و سلامت اجتماعی پرداخته است. نتایج نشان میدهد التزام به آموزه های قرآنی و اخلاقی در همه عرصه های زندگی اجتماعی جایگاهی تعیین کننده دارد و بدون التزام اخلاقی پایه های زندگی متزلزل بوده و حیات معقول و رضایتمند شکل نمی گیرد و تضمینی نیز برای سعادت ابدی وجود نخواهد بود. نمودهای اخلاق در آموزه های دینی، بسیارند اما ارتباط کلامی و غیر کلامی نیکو، صبوری، سعه صدر و وفای به عهد و راستگویی و صداقت و همچنین تلاش برای اصلاح روابط اجتماعی، التزام به نیکوکاری، فداکاری، مثبت اندیشی و مثبت نگری، پرهیز از آلوده شدن به شعله های سردحسادت،پرهیز ازغفلت،اختلاف و مجادله حفظ آبروی مومنین پرهیز ازخودبرتربینی واجتناب ازنفاق و دورویی ازمصادیق مهم اخلاق دراموزهای دینی به ویژه درقران کریم است نکته دیگراینکه التزام معرفتی وعملی به آموزه های اخلاقی نقشی سترگ درسلامت روحی روانی افراد دارد

آموزه های قرآنی،سلامت فردی واجتماعی،رضایتمندی،سعادت اخروی،التزام عملی،حیات طیبه