سیدمجتبی میرمیران - استادیار رشته ایرانشناسی دانشگاه گیلان
حمیرا ذکریازاده کارسیدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان رشته ایرانشناسی

تالش، سرزمینی در جنوب غربی دریای خزر و از مهمترین شهرستانهای شمال غربی گیلان است که از منظر باستان شناختی پیشینه تاریخی آن به عصر آهن باز میگردد، از این رو، همواره کانون توجه باستان شناسان بسیاری در داخل و خارج از ایران بوده است؛ این قوم باستانی یا همان «کادوسیان»، در میان انبوهی از محوطه های جنگلی در ارتفاعات جنوب غرب گیلان سکونت داشته اند. مریان یکی از روستاهای تفریحی تاریخی این خطه سرسبز به شمار میرود که طی حفاریهای متعدد آثار فراوانی از جنس آهن، عقیق، طلا و مفرغ به دست آمده، برخی از ظروف کشف شده تنها جنبه تزئینی داشته اند و شکل ظروف گویای زندگی دامداری و کشاورزی است. همچنین شکل گورستانها و گاه نگاری حفاری ها گویای کاوشهای متعدد در این منطقه و ناگفته های بسیار باستانشناسی است. این مقاله می کوشد با رویکرد توصیفی تحلیلی ضمن معرفی چهره باستان شناختی شهر تالش، سپس به مطالعه موردی دستاوردهای تاریخی منطقه مریان و آثار به جامانده از آن بپردازد.

تالش، باستانشناسی، مریان، گورستان، حفاری