فروغ بختیاری اسفند قه - دانشگاه آزاد اسلامی جیرفت، کرمان، ایران.
حسین مولوی - دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر شیوه آموزش به خود دستور دادن (خودآموزی) بر عملکرد حل مساله ریاضی و میزان توجه (عملکرد در آزمون های رمزگردانی وکسلر و همتایابی اشکال آشنا[MFFT]  Matching Familiar Figures Test) در دانش آموزان تکانشی شهر جیرفت بود. آزمودنی ها، ۲۴ دانش آموز دختر پایه اول راهنمایی با سبک شناختی تکانشی بودند که از طریق اجرای MFFT  و به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه هشت نفره (آزمایش، گواه ۱ و گواه ۲) تقسیم شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات عبارت بودند از: آزمون های همتایابی اشکال آشنا، خرده آزمون رمزگردانی، آزمون معلم ساخته حل مساله ریاضی، و آزمون هوش کتل.  گروه آزمایشی طی شش جلسه دو ساعته، راهبردهای حل مساله ریاضی را از طریق شیوه به خود دستور دادن دریافت نمود، گروه ۱ تحت آموزش سنتی قرار گرفت و در گروه گواه ۲ مداخله ای نشد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره، نشانگر تاثیر شیوه آموزشی بر عملکرد حل مساله ریاضی گروه آزمایشی بود (۰/۰۰۱=p).  

عملکرد حل مساله ریاضی آزمون همتایابی اشکال آشنا, حل مساله ریاضی, آموزش, آزمون, نمرات پس آزمون حل مساله ریاضی, میزان توجه دانش آموزان دختر تکانشی, تکانشی, راهبردهای حل مساله ریاضی, آزمون حل مساله ریاضی