امنیت هسته ای پاکستان: چالش در حال تشدید

پاکستان در رقابت با هند و با هدف ایجاد نیرویی بازدارنده در برابر این کشور سرانجام در ۲۸ نوامبر سال ۱۹۹۸ دست به آزمایش هسته ای زد و عملا به جرگه کشورهای هسته ای پیوست. آزمایش هسته ای پاکستان و همچنین هند در زمان خود اگرچه با واکنش منفی قدرت های بزرگ جهان روبه رو شد ولی این واکنش تنها به وضع تحریم هایی نسبتا محدود منجر گردید و هیاهوی مخالفان پس از چندی فرو نشست. ایالات متحده علی رغم نگرانی از این موضوع، تا پیش از واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ از اتمی شدن پاکستان احساس تهدید چندانی نمی کرد ولی واقعه مذکور که بانیان آن در افغانستان ماوا داشتند و پیش از اقدام مذکور بیشترین همکاری را با آی اس آی سرویس اطلاعات ارتش پاکستان داشتند، امریکا را به شدت هراسناک کرد. از طرف دیگر تشدید قدرت اسلام گرایان تندرو در داخل پاکستان و بحرانی شدن اوضاع داخلی این کشور بر شدت نگرانی ها افزود به طوری که رفته رفته مسئله امنیت تاسیسات هسته ای پاکستان به یکی از مسائل عمده پیش روی غرب تبدیل گردید. ایالات متحده در حال حاضر می کوشد ضمن تقویت جایگاه ژنرال پرویز مشرف، رئیس جمهوری پاکستان، به وی در زمینه ایجاد سامانه های مناسب حفاظتی برای تامین امنیت تاسیسات هسته ای این کشور کمک کند و در عین حال امکان دخالت مستقیم نظامی در پاکستان، در صورت سقوط قهرآمیز دولت مشرف را به منظور تحت کنترل گرفتن تاسیسات مذکور از نظر دور نمی دارد.

Keywords:

معاهده منع اشاعه هسته ای (NPT) , دست های ایمن , سرویس اطلاعات ارتش پاکستان , طالبان , القاعده , ایالات شمالی , پرویز مشرف , زرادخانه هسته ای , امنیت تاسیسات , بخش طرح های استراتژیک , نیروهای ویژه