حمید پورنگ

کار ادوارد سعید تاثیر عمیقی بر طیف گسترده ای از عرصه هایی گذاشته است که به سادگی یک تمایز مهم را گم می کنند، یعنی تمایز بین قلمروهای ادبیات و فرهنگ (که ادوارد سعید در این حوزه ها تاثیر مهمی داشته است) و نیز قلمرو کاملا متمایز مسئله فلسطین. بیش از سه دهه، تلاش موثر او در قالب آثار علمی و سخنرانی هایی عمومی رسمی و تدریس دانشگاهی، به نحو قابل ملاحظه ای جهتی را تغییر داده است که بر اساس آن آمریکایی ها و دیگر ملت ها در سراسر جهان، مردم فلسطین و خطوط کشمکش بین اعراب و اسرائیل را درک می کنند. آثار او از جمله مسئله فلسطین، در دفاع از اسلام، پس از آسمان آخر، نکوهش قربانیان، سیاست های خلع ید و صلح و ناخشنودی های آن، تاثیر مشخص و پایداری داشته اند. بسیاری از این آثار هنوز چاپ می شوند که شاهدی است بر استمرار مناسب و به موقعشان. اما، جایی که به مسئله فلسطین مربوط می شود، می بایست فراتر از آثار علمی، سخنرانی ها و تدریس او، به عامل دیگری توجه داشت، یعنی تاثیر فوق العاده ی ادوارد سعی به عنوان روشنفکری عمومی بر گفتمان سیاسی عمومی در ایالات متحده، تاثیر سعید بسیار مهم است زیرا گفتمان سیاسی عمومی و نیز رسانه ها که از این گفتمان تغذیه می کنند و آن را می پروانند، اساسا با رژیم اسرائیل همدردی می کنند و با گسترش بار معنایی به نوعی با فلسطینی ها دشمن هستند. در حقیقت در ارزیابی نگرش های آمریکایی ها از زمان جنگ ۱۹۶۷ اعراب و اسرائیل، کاملا هویداست که صدای سعید در تلویزیون، رادیو و در مقالاتی که در مجلات ونشریات ادواری می نگارد، پادزهری (و برخی مواقع تنها پادزهر) برای اتفاق نظر در مورد حماقتی فراهم ساخته است که عموما در هر رسانه ی مهمی که به بحث فلسطین می پردازد، شیوع دارد. در همان حال که تصویر فراگیر فلسطینی ها به عنوان تروریست از رسانه ها زدوده نشده است (و در حقیقت با شماری از حمله های انتحاری علیه شهروندان اسرائیلی در سال های اخیر، این تصویر تقویت شده است) و در همان حال که هنوز ایده ی فلسطین به صورت جهانی خرابکارانه، ایده ای قوی است، سعید بدون تردید بیشتر از هر فرد دیگری تلاش کرده تا ایده ی انسانیت اساسی مردم فلسطین را در اذهان عموم آمریکایی ها تثبیت کند.

ادوارد سعید, حملات انتحاری, فلسطین, اسرائیل