مهسا ماه پیشانیان

تصور بر این است که پسامدرنیسم فاقد اخلاق است و به علل نسبی گرایی، ضد کلیت گرایی و نیهیلیسم، خود فناکننده است. پسامدرنیسم، یا به تعبیر هابرماس، «انتقاد بنیادی از خرد» نیازمند پرداختن بهای گزافی به منظور ترک و «رها ساختن» مدرنیته است. طبق نظر هابر ماس، موضوع این است که آیا پسامدرنیسم می تواند سیاست و یا اخلاق را عرضه کند. هابر ماس، مدعی است که پسامدرنیسم نمی تواند پاسخگوی این مسئله باشد که چرا باید مقاومت در برابر بی عدالتی های غالب کنار گذاشته شود. به طور خلاصه، وی پسامدرنسم را به خاطر ناتوانی یا بی تفاوتی برای توضیح شالوده های هنجاری مورد سرزنش قرار می دهد