تعیین قابلیت و توان بوم شناختی شهرستان رودان به منظور کاربری طبیعت گردی با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره

این مقاله به بررسی ظرفیت و توان بوم شناختی شهرستان رودان برای کاربری طبیعت گردی و انتخاب مناسب ترین مکان های توسعه آن با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره[۱] می پردازد. برای این منظور، با شناسایی ۱۱ معیار و ۳۶ زیرمعیار و ارزیابی آنها با استفاده از روش دلفی، ۹ معیار و ۲۸ زیرمعیار به عنوان معیارهای مورد بررسی انتخاب شد. سپس با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی[۲] و با بهره گیری از نرم افزار [۳]EC معیارهای انتخاب شده وزن دهی و اولویت بندی شد و در نهایت، نقشه لایه های مکانی برای معیارهای گزینش شده با استفاده از نرم افزار ArcGIS۱۰ در محیط GIS تهیه و پس از اعمال ضریب اهمیت، روی هم گذاری و تلفیق و مناطق مستعد توسعه طبیعت گردی شناسایی شد. نتایج نشان داد که مناطق دارای درجه توان اندک با ۵/۱۴۱۳۲۳ هکتار و ۴/۴۳ درصد از کل اراضی، بیشترین مساحت اراضی را در شهرستان رودان به خود اختصاص داده است. ۱/۹ درصد از مساحت کل شهرستان شامل ۳/۲۹۷۱۱ هکتار دارای توان زیاد، ۹/۵۷۳۲۷ هکتار از سطح شهرستان معادل ۶/۱۷ درصد دارای توان متوسط و حدود ۴/۹۷۳۴۴ هکتار معادل ۹/۲۹ درصد آن، اراضی فاقد توان برای توسعه طبیعت گردی است. [۱]. Multiple Attribute Decision Making (MADM) [۲]. Analytical Hierarchy process(AHP) [۳]. Expert Choice

Keywords:

ارزیابی توان بوم شناختی , روش تصمیم گیری چند معیاره , سامانه اطلاعات جغرافیایی , شهرستان رودان , گردشگری